Penulis: Ayu Saffron
Aku buka mata aku perlahan-lahan di balik selimutku. Kuintai lembaga yang duduk di hujung katilku itu. Malam ini ‘dia’ hanya duduk membatu di hujung kaki aku. Tak macam malam-malam sebelumnya.
Ada satu malam, ‘dia’ menari tarian Jawa.
Malam yang lain pula ‘dia’ berdialog Bahasa Jawa Kuno.
Ada masa lain pula, ‘dia’ menyanyi dalam bahasa yang sama; Jawa Kuno.
Tapi malam ini ‘dia’ hanya duduk membatu.
Dia; lembaga yang menghantui aku sejak aku pulang dari mendaki Gunung Ledang bulan lalu.